Afgelopen 16 maart was het weer tijd voor ons jaarlijkse voorjaarsconcert, en we mogen terugkijken op een succesvol optreden. Het podium zat goed vol, we tellen dan tegenwoordig ook maar liefst 30 leden!
Dit jaar was het thema van het concert “Pop meets classic” en dat gaf een gevarieerd repertoire van bekende popnummers, lichte klassiek en gezellige meedeiners.
We trapten de avond af met Bryan Adams “(Everything I Do) I Do It for You”, een pop klassieker en bekend van de film “Robin Hood: Prince of Thieves”. Direct daarna gevolgd door andere filmmuziek, maar nu met een klassiek tintje: Roll Tide uit de spannende film Crimson Tide. Dit is een filmstuk wat zelfs eindigt in een traditioneel hymne.
Black Hills, aan ons korps geschonken door Harrie en Aukje, is een stuk over de Black Hills in het westen van South Dakota waar het rustige leven van de Lakota indianen wordt verstoord door Amerikaanse soldaten. Midden in het conflict bloeit een romance op tussen een soldaat en een Indiaanse. In de verschillende melodielijnen wordt dit verhaal verteld door de muziek.
En met een pop uitstapje naar Abba ging de avond al snel weer terug naar de het oude Amerika met het stuk Dakota door Jacob de Haan. Ook hierin wordt in een lichte klassieke stijl het leven van de indianen beschreven in 5 korte delen.
Hierna was het de beurt aan onze drie jubilarissen, Aukje, Fokje en Ingrid, die in het zonnetje werden gezet vanwege hun vele dienstjaren 🙂 Met een komische noot werden ze serieus bedankt voor hun inzet bij onze vereniging!
Het laatste nummer van de eerste helft was de Second Waltz, tegenwoordig vooral bekend door André Rieu en door het hele orkest zo prachtig voorgezongen dat je ons bijna een fanfarekoor mag noemen 😉
Na de verkoop van talloze loten en gezellig bijpraten in de pauze vervolgden wij het muzikale programma met Casino Royale, de muziek uit de gelijknamige James Bond film waarin ook de wereldberoemde James Bond tune is verwerkt.
Na Koop’s ontboezemingen over vroegere ontmoetingen met Annie Schilder moesten wij natuurlijk BZN Forever spelen.
Daarna ging de sfeer alleen nog maar verder omhoog met de liftmuziek Une belle histoire 😉
Bij Boney M. aangekomen werd de Rivers of Babylon ingezet in een stijl als de Memphis Soul Stew waarin 1 voor 1 instrumenten aan de muziek worden toegevoegd. Hoewel dit niet van tevoren was afgesproken gaf het een hele leuke opbouw die door iedereen snel werd opgepikt.
Het laatste nummer van de avond was de evergreen Sweet Caroline waarna een ware prijzenregen van de verloting volgde. Omdat we nog niet helemaal uitgespeeld waren sloten we echt af met de toegift Engelbewaarder.
Na afloop keken we onder genot van de heerlijke gehaktballen van ’t Witte Huis terug op een heel geslaagde avond met een afwisselend programma.
